เด็กแทง เด็กตาย …เด็กอีกแล้ว..!

บาแดง

คดีฉกรรจ์ของเด็กๆ  จะเกิดขึ้นเรื่อยๆ ตามอัตราผกผันของสังคมยุคใหม่ และความไม่เอาไหน ของผู้ใหญ่ตั้งแต่ชั้นรัฐบาล (ที่ผ่านมา ถึงรัฐบาลปัจจุบัน)

รวมถึงพ่อ-แม่-มิตรและญาติเด็กด้วย!

อารมณ์ร้ายของเด็ก ถูกสะสมมาตั้งแต่เด็ก  และยังไม่ทันโตพอที่จะยับยั้งชั่งคิดดีพอ ทำให้คดีร้ายๆต่างๆเลยเกิดขึ้นมาตั้งแต่เด็กๆ

พอเกิดขึ้นมาแล้ว ผู้ใหญ่ต่างก็พยายามปกปิดและประคับประคองเหตุร้าย เพื่อไม่ให้กระทบถึงเด็กอื่นๆ

แต่หารู้ไม่ว่าสาเหตุที่แท้จริง ผู้ใหญ่ไม่เคยหยิบยกไปแก้ไข ( มัวแก้ที่ปลายเหตุ)

เหตุที่ 1 เกิดแล้ว เหตุที่ 2-3-4-5 ก็จะตามมา  และถี่ขึ้นๆ(ยังไม่มีใครเก็บสถิติคดีร้ายของเด็ก ที่ไม่เป็นข่าวอีกมากมาย มากกว่าที่ได้ยินเป็นข่าวอีกหลายสิบเท่า )

ตอนเป็นข่าว(คนฆ่าเด็กนับสิบ, เด็กยกพวกตีกัน,เด็กตั้งแก๊งมาเฟียเด็ก,เด็กเอาปืนฆ่าคนไม่รู้จักกลางห้าง จนมาถึงเด็กแทงเด็กตายในโรงเรียน )

สื่อก็ลงข่าวใหญ่โต

มีแต่ตำรวจเท่านั้นที่ออกมาทำคดีเด็ก

ไม่น่าเชื่อว่า  รัฐบาลและกระทรวงที่รับผิดชอบ กลับหูหนวก-ตาบอด แถมเป็นใบ้อีกต่างหาก

ไม่มีใครคิดว่า นี่คือปัญหาสังคมอ่อนแอ มันคือปัญหาใหญ่ที่ลามเข้าไปในใจกลางบ้านของทุกๆคนแล้ว

และมันเป็นวาระแห่งชาติโดยไม่ต้องระบุวาระได้แล้ว

แต่…แต่ กระทรวงศึกษาธิการใบ้กิน

กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์  พยายามหลบอย่างรู้ทัน  ว่าอย่าเอากระพรวนมาผูกคอ พม.นะ

เดี๋ยวทัวร์ลงแน่ๆ

เป็น 2 กระทรวงที่โลกลืมจริงๆ

ให้ตายเถอะ  มัวทำอะไรกันอยู่(ว่ะ)

เหตุเกิดไปแทบทั่วพาราไทย  พวกท่านที่อาสามาแก้ปัญหาบ้านเมือง  มีความกล้าๆออกมาตั้งโจทย์เหล่านี้ แล้วหาทางแก้ให้ได้ยินบ้างมั้ย

ความจริงมีอีกหลายหน่วยงานที่ต้องรับผิดชอบ

แต่อยากได้ยิน 2 เจ้ากระทรวงนี้ออกมาแสดงบทบาทที่เป็นรูปธรรมบ้าง

หรือว่าท่านนายกฯจะแต่งสูทแพรวพราว ถักถุงเท้าสีรุ้งออกมาโชว์กึ๋นกันบ้าง…..ก็น่าจะเป็นคุณอย่างเอกอุแก่เด็กๆเยาวชนบ้าง        

ทำให้เหมือนกับท่านขยันบินไปรอบโลกก็ได้นะครับ!!!